Herkese göre farklı farklı olan bu formül, bir şarkıya göre, "Mutluluğun formülü çok açık, bir sen, bir ben, bir de bebek", diyor. Bu kadar kolay olsaydı ve herkes için geçerli olsaydı keşke. Fakat hiç de öyle olmuyor, olmadığı da hepimizce malum.

Herkese göre farklılıklar arz etmesi normal. Çünkü bizlerde her birimiz farklı farklıyız. Fizikteki kanunlar, formüller gibi değiliz. Suyun formülü şu, havanın ki bu demek kadar kolay değil mutluluğun formülü.

Bu konuda bizde birkaç söz söyleyelim. Gelelim, bizim öneri ve formülümüze. Her kim, başına gelen ve gelmeyen hadiselere, olaylara, şeylere gönülden razı olmayı öğrenirse, mutlu olur inşallah. Sadece bu dünya saadeti, mutluluğu değil, ahiret saadeti ve mutluluğunu da elde eder.

Başına hangi hâl ve durum gelirse gelsin, sabreder, şükreder. O'nun; verdiklerine de razı, aldıklarına da razı olursa, mutsuz olması için ortada bir sebep kalmaz.

Bir şeyi çok istedi olmadı, "Duanın vakti tamam olmadı.", der, fiilî ve kavlî duaya devam eder. Ya da bir hikmeti vardır, der teslim ve tevekkül eder.

Bu, demek değil ki yan yatıp rahatımıza bakalım, hiç çaba göstermeyelim. Fiilî duadan maksadımız, gereken sebeplerin olması için gayret göstermek, çalışmak, çabalamaktır.

Tembellik edip yan gelip yatmak, ondan sonra dua ile her işinin olmasını beklemek, nefsimizin aldatmasıdır. Nefsimizin tuzaklarına düşmeyelim, uyanık olalım.

Üstadın bir sözünü okumuşsunuzdur. Gerçek mutluluğun formülü bu olsa gerek..''İman tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü, tevekkül ise saadet-i dareyni iktiza eder'', demiş. Çok da güzel demiş. İki dünyada da mutlu olmak isteyenlere.

Her zaman söylediğimiz gibi daha güzel, daha mutlu yarınlarda buluşmak ümidiyle.