"İnsan bu, su misali kıvrım kıvrım akar ya" diyen şairlerin üstadı güzel demiş hoş demiş.

Her insan, küçük birer pınar, birer derecik olarak akar, çevresine hayat verir, hayat bulur.

Burada esas olan bize verilen kabiliyetlerin, birer hediye olduğunu anlayıp, inkişaf ettirmek. "İki günü denk olan zarardadır" diyen Peygamber ikazına kulak vererek, hayat yolunda daha dikkatli olmamız gerekir.

Yukarıda demiştik ya, her insan küçük bir derecik olarak ırmaklara ırmaklar da büyük göllere, denizlere ulaşarak bir olur, beraber olur. Hayatın zorluklarına birlikte göğüs gerer.

O küçük derecik, ben ırmaklarla beraber akmam, tek başıma akarım, derse, zayıf düşer ,bazen de kurur gider.

Hele ki insan, sosyal bir varlık olduğu için, tamamen  yalnız kalması kabiliyetlerinin zayıflamasına yol açar.

Zaman zaman kafa dinlemek, dolduktan sonra yeniden şarj olmuş gibi tekrar başlamak ayrı.

İnsan kendine verilen değer ve kıymeti bilmeli ona göre davranmalı.