Ne kadar büyük acılar yaşanırsa yaşansın, hayat hızını kesmeden devam ediyor ve edecek. Cenab-ı Hak bu dünyanın kuralını böyle kurmuş. Takdir edilene rıza göstermek bizim yükümüzü hafifletir.

Bir de bir başka açıdan bakalım; bu dünya ebedi kalacağımız bir yer değil, er ya da geç ölüm meleği ile tanışacağız. Hayatımızın bir yerinde karşılaşacağız. Başımıza her ne hâdise geliyorsa imtihanda olduğumuz bilincini kaybetmeden. Hâdiseleri kabul etmeli yapacağımız tedbirleri alarak. Yoksa nasıl olsa başımıza ne gelecekse gelecek diye, tedbiri elden bırakırsak hesabını veremeyiz.

Allah bizlere akıl denen nimet vermiş ki doğru ile yanlışı ayırt edelim hataya düşmeyelim diye. Zaman zaman zorlandığımız anlar ve zamanlar elbette olacak. Cennet ucuz değil, Cehennem dahi lüzumsuz değil, diye üstad ne güzel ifade etmiş.

Başımıza gelen hadiselerde vaktini bitirince sevaplarını bırakarak bir kenara çekilecek. Sabırsızlık göstermez sabredersek istifademiz ziyade olur.

Hadiseler bizi her ne kadar zorlasa da bir yandan bizi olgunlaştıran bir şey olduğunu unutmamamız gerekir. Meyveler bile dallarda güneşin altında olgunlaştıktan sonra tatlanıp yenecek hale geliyor.

İmtihan dünyasında bir dakika sonra başımıza hangi hal gelecek bilmeden Rabbime dayanarak yaşıyoruz ki zorlukların altından kalkabilelim.

Demem o ki başımıza ne geliyorsa Rabbimin izni ile geliyor. Mevla görelim neyler, Neylerse güzel eyler dersek hadiseler karşısında ezilmekten kurtuluruz.

Rabbim hayırlı, güzel yazılar yazsın diye de duamıza devam ederiz. Bu şekilde yalnız olmadığımızı anlar güçleniriz.

Yarınlarımız bugünlerimizden daha mutlu, güzel, birlik ve beraberlik içinde olması duası ile yazımıza nokta koyuyoruz.