Bu yeni tür virüs, hayatımızın tam da ortasına teklifsizce nasılda oturdu? Bu dâvetsiz misafir kolay kolay gideceğe de benzemiyor. Çünkü hâlâ koyulan kurallara uymaya direnç gösteriyoruz. Niçin böyle yapıyoruz, anlamakta güçlük çekiyoruz.

Akşam, iki günlük sokağa çıkma yasağı uygulanacağını duyan halkımız marketlere niye hücum eder? Neden sosyal mesafeye dikkat etmez anlayamıyoruz.

Aklımıza ya bu hastalığın tehdidini anlamadık ve kurallara uymamakla çok büyük bir vebale girdiğimizin farkında değiliz, ya da bile isteye kargaşa çıksın istiyoruz, Her ne niyetle olursa olsun büyük bir sorumsuzluğun tezahürü olduğunu bilelim ona göre davranışlarımızı gözden geçirelim. Sonunda üzülen hepimiz olacağız.

İnsanımıza anlatmak istediğimizi net söyleyelim evden zorunlu olmadıkça çıkmayalım ifadesi muğlak kalıyor. Her dışarıya çıkan kendi çıkışını zorunlu ve mecbur görüyor. Yani herkesin zorunlulukları farklı olduğu için her dışarıya çıkanın da dolayısı ile kendine göre haklı sebepleri oluyor. Daha açık ve net söylemeliyiz. Belki o zaman anlayıp hatalarından dönerler.

Mesela çalışmak için çıkanlar ve haftada bir defada yiyecek ihtiyaçlarımız için çıkmak yeter de artar bile. Her birimiz kurallara uyduğumuz müddetçe bu hastalığı alt etme şansımız artacaktır. Gösterdiğimiz zafiyetler de katlanarak hepimize bedel ödetecektir.

Kaderden kaçılmaz gibi laflarla yaptığımız hataların üstünü örtemeyiz. Bizler kaderimizde ne yazıldığını bilmiyoruz ki. Tedbirli davranıp ondan sonra gelene rıza göstermemiz gerekir. Aksi takdirde sadece canı yanan biz olmayız, kimlerin canının yanmasına sebep olacağımızı kestiremeyiz bile.

Evimizde kalmak ve vaktimizi verimli kullanmak her akıl sahibinin yapabileceği bir şey. Belki sıkıldık, fakat başka yapacak bir şey yok, sabırla bu felâketin geçmesini bekleyeceğiz.

Bir de şu açıdan bakalım, bir kuru yaprağın bile Rabbimizin izni olmadan yere düşmeyeceğine inanıyorsak, gelen bu hadisenin de elbette ne hikmetlere binaen geldiğini düşünmeliyiz ve her birimiz kendi çıkarımlarını yaparak hayatımıza çeki düzen vermeliyiz. Son pişmanlıklar fayda vermiyor. Evde kaldığımız bu dönemde kendimizi bir muhasebeye tabi tutup hatalarımızı tespit edip telâfisine çalışmalıyız. İşte elimizde böyle bir imkân var.

Moralimizi bozmadan, başımıza her ne geliyorsa, O'nun emri ve iradesiyle geldiğini bilip, sabırlı olmalıyız. Hayatını kaybedenlere Rabbimizden mağfiret, hasta olanlara da acil şifalar diliyoruz. Arkada kalanlara da sabırlar niyaz ediyoruz. Bu zor günlerde birliğimizi, beraberliğimizi bozmaya çalışanlara tek yürek olarak karşı duralım, böyle yaparsak her türlü zorluğu atlatacağımızı bilelim.

Daha huzurlu, mutlu, sağlıklı, bir ve beraber olduğumuz yarınlarda görüşmek ümidi ve duası ile.