Uzay çağının insanı
Özgür mü, sanıyor kendini
Belki taş devrinden ileri
Fazla değil, belki geri

Medenileştikçe, köleleştik
Köleleştikçe, medenileştik
Bir kısır döngü içinde sanki
Ne zaman kırılacak beli?

Kapandık evlerimize
Mağaralar gibi sanki
Kelimelerimizi biledik
Mızraklar, oklar gibi

Çiğ çiğ yedik birbirimizi
Acımadık, sildik merhameti
Çullandık, yamyamlar gibi
Fakat adımız medeni

Görülmemiş savaşlar ettik
Bu bize yakışır elbet dedik
Medeniyiz, hedefimiz medeniyet
Mızrakla bir, atomla milyonlar

Hayret ettim düştüm dehşete
Kafam karıştı, baktım kendime
Kıyafetler moda, beyinler eskide
Neticede medeniyiz her halde

Böyle giderse, kopacak filim
Başa saracak, boşa gidecek emeğin
Belki de son çıkışdasın olsun haberin
Kıyameti yaşamadan, sanki kıyamettesin