" Kişi ne yaparsa kendine yapar." sözü biraz eksik kalmış bir söz olsa gerek, bence. Yaptıkları ve yapmadıklarının toplamı olan hayata, bazen yapmadıklarımız da damgasını vurur. Bizim hayatımızı, yaptıklarımız kadar ihmal ettiğimiz veya öyle tercih edip de yapmadıklarımız tercihlerin toplamıdır.
O zaman bu sözü şöyle diyebilir miyiz?. " Kişi ne yaparsa ve ne yapmazsa kendine yapar"

Hepimiz kendi seçimlerimize, tercihlerimize baktığımızda daha da net anlayacak söylemek istediğimizi.

Karar vermek, hayatta en zor bir iştir. Zor olduğu kadar da, tercih etme yeteneğinin bir tezahürüdür. Onun için karar verirken dikkatli olunmalı ve itidalli davranmalıyız.

Üzgün olduğumuzda, öfkeli ve de birçok değişik ruh hallerimizin yüksekte olduğu zamanlarda karar vermekten kaçınıp, ondan sonra karar vermeliyiz. Yani duygularımızın durulmasına fırsat vermeliyiz ki doğru kararlar verebilelim.

Unutmayalım ki acele ile verilen isabetsiz kararlar, bumerang gibi bizi vurabilir, yüreğimizi yaralayabilir.

Hatta işin içinden çıkamadığımız anlarda, dostlarımızla istişare etmek, durulmamıza, önümüzü daha iyi görmemize yardımcı olacaktır.

Daha da işin içinden çıkamıyor, bir karar veremiyorsak, istihareye yatmada, Rabbimizden yardım istemenin bir yolu, bir dua vesilesidir.

Doğru kararlar almak her insanın istediği bir durumdur. Doğru kararlar alıp ve uygulamak insan olmanın, iradeyi kullanmanın bir özelliğidir. Yine burada da bize görevler düşüyor. Karar alıp uygulayamıyorsak kendimize çeki düzen vermeliyiz.

Nefis terbiyesi noktasında zaaflarımız olabilir. İrademizi, güçlü kılmak, güzel erdemli bir davranıştır.

Rabbim, pişman olacak kararlar almaktan bizleri korusun. İsabetli kararlar alıp uygulayan kullardan eylesin. Hepimize bu hayat imtihanında yar ve yardımcısı olsun. Amin.