Peygamber Efendimizin ''Komşusu açken, tok yatan bizden değildir'.' mübarek ifadesi ne kadar güzel ibretlik bir söz. Sosyal dayanışmanın âdeta dersini veriyor. İki elimizi başımıza koyup, bir nefis muhasebesi yapmalıyız ki yanlışlarımız varsa, istiğfar edip hatalarımızdan dönmeliyiz. Dönmeliyiz ki insan-ı kâmil olma yolunda bir adım daha atalım.

Her sözü hikmetli ve güzel olan Peygamberimiz, bu sözü söylemekle de bizim içtimaî hayatımıza güzel ve doğru bir yön vermiştir. Zamanımızda, her şeyi kendi etrafında döndüğünü zanneden gafil insanlardan olmamak için bu gibi güzel sözleri kendimize rehber etmeliyiz. Bizler yalnız yaşayamayız onun için topluma karşı da sorumluluklarımız var . Bu söz de bize bunu hatırlatıyor ve güzel bir uyarı yapıyor.

Belki diyeceksiniz ki 'benim çevremde muhtaç insan yok', o zaman, niyetiniz de yardım etmek varsa mutlaka bir ihtiyaç sahibini bulabiliriz. Bulmak zor olmasa gerek. Bunun için çalışan yardım kuruluşlarını da göz ardı etmemek gerekir.

Bir de, bu güzel söze bir başka açıdan da bakabilir miyiz, diye aklıma geldi. Mideleri oldukça tok, fakat kalp ve ruhları oldukça aç olan komşularımız yok mu? Bir tatlı söz, bir hatır sormak o kadar da zor olmasa gerek. Yıllarca aynı kapıyı kullanıp da apartmanda oturuyoruz, fakat kim komşumuz kim değil, ayırt edemiyoruz. Bu yönden de acınacak haldeyiz.

Yukarıda ki söylediğimiz mübarek sözün ışığında tekrar hayatımıza yön vermek hiçte zor olmasa gerek.

Her yeni günde, kendimize güzel seciyeleri katıp, yolumuza devam etmek temennisiyle.