Rüzgâra inat şimdi
Avazım çıktığınca bağırıyorum
Seslerimi yel alıyor
Duyan yok, aldırmıyorum
Yürüyerek içime
Çaresiz susuyorum
Rüzgâra yenilerek
Sıra bana gelecek, bekliyorum
Kimsesizliğin sessizliğinde
Yarınlara sesleniyorum
Rüzgâr sustu, kuşlar sustu
Sıra konuşmak vakti biliyorum
Doyasıya konuş haydi