Son zamanlarda kadına uygulanan şiddette artış olması yürekler acısı. Bu konu elbetteki çok boyutlu ve acil olarak önlem alınması gerekiyor.

Üzülerek ifade ediyorum ki şu anda kim bilir kaç kadın birileri tarafından şiddete uğruyor ve çaresiz bir şekilde sesini çıkartamıyor. Herkes ne der kaygısı ile konuların içinden çıkamıyoruz ve problemler her geçen gün daha karmaşık hâl alıyor.

Kim ne derse desin, haksızlığa ve zulme karşı ses çıkartmadan katlanmak, şiddetin boyutunu artırmaktan başka bir şeye yaramıyor.

Filmi şöyle biraz başa çekelim, anne babasını rol model alan çocuklar bu döngünün içinden çıkamıyor ve kendisi de bu şiddete ya uğruyor ya da yapıyor.

Onun için ilk öğretmeni olan anneler çocuklarını iyi yetiştirmeli, çocukları arasında her konuda adaletli olmalı, hiç bir konuda cinsiyet ayrımı yapmamalı ve yaptırmamalı. Kendine öz güveni olan, bilgili, donanımlı bireyler ne zulüm yapar ne de uğrar ve sessiz kalır. 

İlk öğretmen olan anne çok önemli.

Huzur dolu aile yuvasında büyüyen bireylerde mutlu ve huzurlu aile kurmaya daha yakın olabilir. Kızlarımızı ihmal etmek önem vermemek büyük hatadır. Nesilleri, ellerinde yoğuran anneler çok önemli ve kıymetlidir.

İnsanlar hatadan hâli değildir, küçüklerin yaptığı hataları affetmek büyüklüktür. Her ne hata yaparsa yapsın, çocuklarımızı aile kurumundan uzaklaştırmamak ve hatasını tamir etmesine yardımcı olmak gerekir. Yoksa onarılmaz hatalara, geri dönülmez yollara ellerimizle atmış oluruz.

Gün geçmiyor ki evinden kaçan ya da şiddete uğrayan bir haber çıkmasın. Bu konu geçiştirilecek bir konu değil. Anne baba okulu mu açılmalı, telefonlara indirilen tam adını bilemeyeceğim zor anda hemen basıyorsun otomatik polis aranıyor. Bunlar gibi daha bir çok önlemler alınabilir.

Eli vurmaya alışan bir koca, muhakkak tedavi görmelidir. 'Kocadır hem sever hem döver', anlayışından vazgeçmeli. Allah'ın emaneti olan hanımına, herkesten fazla sevgi ve saygı göstermeli. Bu sevgi ve saygıya hanımı da güzel bir şekilde cevap vermeli ki mutlu, huzurlu yuvalar çoğalsın.

Mutlu aileler mutlu toplumları var eder. Bu konuya aileden başlayarak çareler aranmalı, şiddetin ve evden kaçmaların önüne geçilmeli. 

Sevgi, saygı, sadakat, sabır olmadıkça mutlu yuvalar olamayacağını bilerek bu konulara önem vermeliyiz.

Yarınlarımız bugünlerimizden daha huzurlu. mutlu olması dileğiyle.