Sessiz akşamlarda
Düşündüm ben yine
Karanlıklar ülkesinde
Yalnızım kendimle
Hayat döner durur
Durmaz zaman
Çarklarda öğütülen insan
Yıllar alır elinden
Gençliğini, güzelliğini
Elinde kalan
Kırık dökük üç beş hatıran
Sığınısın onlara unutmamak için
Yine de zamanla unutulur
Zihninde koca bir silgi 
Siler tüm bildiklerini
İstersen biraz daha gül, oyalan
Mutlu olursun belki