Neyi değil, nasıl sevdiğin önemli. Her insan farklı yaratıldığı için duyguları, sevdikleri, korkuları da farklı farklıdır. Bir tornadan çıkmış, bir birimizin kopyası olmadığımız için, bu farklılıklar gayet normaldir.

Dünyayı, hayatı ve bütün sevdiğimiz şeyleri; mana-ı ismiyle değil mana-ı harfiyle sevmek, bütün mesele bu aslında. Elbette sevgiyi yüreğimizde büyüteceğiz, insanız. Fakat eseri Yaratanını görmeden sevmek, bize sonunda büyük acıları tattırır. Yaratanını görerek seversek acısız lezzetler verir ki bu da bize yakışandır

Sevdiklerimiz bizi bir vakit gelip terk ettiğinde acı çekmeyiz. Çünkü biliriz ki burada her şey geçici, gençlik, sağlık, varlık ve sevdiklerimiz gibi. Bunları severken ebediymiş gibi sevmezsek ayrılıklarına tahammül daha katlanılır olur, yoksa kısa lezzet aldığımız bir şeyin acısını ömür boyu çekebiliriz.

Uyanık olalım, nefsin ve şeytanın tuzağına düşmeden, sevgimizi yüreğimizde yeşertelim. Sevgi büyük nimet, bu imtihan hengamesi içinde bir nefes alma aralığı. Bu değeri iyi ve doğru kullanarak hayata daha güzel bir gözle bakar ve elemsiz lezzet almayı öğrenmiş oluruz.

Elimizde ne varsa geçici, bu geçici materyallerle bakiye ulaşmaya çalışan bizler bu yolda elbetteki çeşitli sınavlara tabi tutuluyoruz ki saflaşalım, temizlenelim. Cennete layık insanlar olalım. " Cennet ucuz değil Cehennem dahi lüzumsuz değil" sözünü anlarsak yolumuz daha eslem daha selametli olur.

Fani aynalarda seyrettiğimiz bu güzel eserler. bizi gaflete düşürmemeli ki Yaratıcısına perde olmasın. Yaratıcısına ulaşmamıza bir kapı, vesile olsun. Aynalara bütün sevgimizi, gafletçe verirsek aynalar kırıldığında elimiz bomboş kalır ve tarifsiz acılar ve hasaretler yaşamamıza sebep olur.

Henüz hâlâ nefes alırken hatalarımızdan dönmek büyük bir erdemdir ve bizler bu erdemli davranışı gösterebiliriz. Yaşıyorken bize ölüm çok uzakmış hissi bizi yanılgılara düşürmesin. Aldığımız her nefes son nefesimiz olabilir. Dikkatli olmalı nefsimizin aldatmalarına uyanık olmalıyız ki üzülmeyelim. Azrail'i (as) karşımızda görmeden uyanalım. Son pişmanlık fayda vermez.

Hatalarımızdan dersler alarak, sevgilerimizin bizi yıpratmayacağı daha güzel, huzurlu mutluluk dolu yarınlarda buluşmak ümidi ile.