Her sonbahar geldiğinde
Yapraklarından soyunur
Bir daha ki bahara kadar
Sabırla bekler yenilerini

Kış, soğuk demeden
Sabır abidesi gibi durur
Bahara kavuşmak arzusu
Çiçeklenir, yapraklanır dalları

Taze taze meyveler sunar
Kendisi tadına bakmadan
Çamur yer, sızlanmaz
Çömertçe doldurur dalları

Her mevsim güzeldir
Seyretmeye doyulmaz
Fakat bahara gelindi mi
Coşar bütün duygular