Demiş, İbrahim Hakkı Hazretleri. Bu sözü hemen hepimiz duymuşuzdur, kulak âşinalığımız vardır. Bize büyük bir teselli kapısı açmış ve o kapıdan bunaldıkça içeri girer rahatlarız. Başımıza gelen istemediğimiz durumlar belki daha büyük belâların önüne geçen engeldir, kim bilir?

Belki de umumî hayırlar için bazı şeylere katlanıyoruz ki, biz sonunda o büyük hayırdan hissemizi alıyoruz.

Belki de bizlere şer gibi gözüken şeylerin altında, nice hayırlar yatıyordur. Tohumu toprağa ekiyoruz, tohum için bir yok olmak gibi görünse de yeniden hasat zamanı fazlasıyla elde ediliyor.

Şu anda, başımıza açılmış büyük bir imtihan var. Hepimiz az ya da çok etkilendik ve etkilenmeye devam ediyoruz. Korona denen bu illet, bütün hayatımızı etkiledi. Kimimizi hasta etti, kimimizi ahirete intikal ettirdi. Canımız çok yandı ve yanmaya da devam ediyor. Şu anda hikmetini tam anlayamıyoruz. Belki de yıllar sonra daha iyi analiz edebiliriz.

Bir de şu açıdan bakamaz mıyız? Ecel tağyir etmez, ezelde ne kadar verildiyse o kadar yaşarız. Hastalıklar, kazalar ecele birer perdedir. Bu arada şunu da belirtelim ki: Elbette elimizden gelen bütün tedbirleri alacağız, hiçbir tedbiri ihmal etmeyeceğiz. Çünkü ezelde yazılanı bizler bilemeyiz. Eğer, vakit tamam olmasına bu hastalık sebep olursa da sevdiklerimize yıkılmadan, isyan etmeden yolumuza devam edeceğiz.

Mevlâ’m bakalım neyler, Neylerse güzel eyler. İnşaallah, gelen hadiseler içinde ki güzellikleri görebiliriz.

Belki de bu hastalıkla bizler bu dünyada daimî olmadığımızı bizlere açık açık anlatıyordur.TV başında geçirdiğimiz hayatımızı bir nebze kurtarmamızı sağlar. Çok küçük şeyler için üzülen insanlarımıza bir hatırlatmadır, uyanmamız için.

Belki de verilen nimetlere şükretmemiz için önümüze açılan bir fırsattır. Dünya hayatına dalmış gidiyoruz, ahireti düşünmemize bir fırsattır kim bilir, daha ne hikmetleri vardır.

Belki de birbirimize yabanileşmiş kalplerimizi yumuşatmaya vesiledir. Ayrımlara, bölünmelere bir son vermedir belki de kim bilir?

Bu kim bilirleri, elbette daha çok uzata biliriz. Küllî dua vaktidir belki de diyerek dua ile kapatalım.

Allah’ım kaldıramayacağımızla bizleri sınama, bizleri bütün kötülüklerden, hastalıklardan, doğal âfetlerden koru. Günahlarımızı, hatalarımızı affet, mağfiret et, yardım et. Âmin, âmin.