Ağladım, ağladım doldu yüreğim
Gözyaşlarımı yağmurlarla yarıştırdım
Yağmur yüklü bulutları karıştırdım
Gönlümdeki acıyı, acıyla barıştırdım

Hz. Âdem neden çıkarıldı cennetten?
Zahmet çekiyor insanlık cehaletten
Hz. Havva'ya ne diyeyim şimdi ben?
Sustu kalemim, böyle imiş ezelde

Yola çıktım, boş çöllerde garip
Parçalanan yüreğimize, var mı tabip?
Diker miydi elbiselerimizi acep?
Hz. İdris'ten istesek şimdi biz.

Hz. Nuh'un gemisi kalkacak artık
Toplandı, her cinsten eşleştirildik
Ne büyük günmüş, şimdi anladık!
Geminde bize de yer verir misin?

Hz. İbrahim'in sofrasın da birleştik.
Geçmişimizle beraberce yüzleştik
Hz. İsmail ve İshak ile helâlleştik
Sofranda bize de yer var mıdır

Ağlamaktan fer kalmadı gözlerde
Yaşlar bitti, çöle döndü yüreğimiz de
Hz. Yakub misali, nerede dermanımız?
Hz. Yusuf'un gömleğini mi sürsek?

Heybetli Tur Dağı'na vardık
İçimiz ürperdi, titredi yüreğimiz
Hz. Musa'nın sesini duyduk sanki
Dualarında bize de yer verir misin

Hz İsa'ya varsak, el sürse gözlerimize
Açılır mıydı kalb gözlerimiz de?
Kararan ufuklarda bir ışık olur muydu?
Haberciydi o, vermiş miydi haberi?

Sonunda beklenen geldi, o peygamber
Yahudiler ümit kesti, hepten kinlendiler
Ellerinden gitti diye kutlu o rehber
Bize de yer var mı, Ey Muhammed

Bütün peygamberler bizim için geldi
Kiminin ümmeti çok, kiminin bir idi
Fark etmez hepsi de vazifesini bitirdi
Bize düşen onları takip etmek değil mi?