Duydum ki
Dilin, sevgi sözcükleri söylerken,
Kalbin, nefret kusuyormuş.
Yapma!

Duydum ki
Sabah akşam gıybet edip,
Yalana sımsıkı sarılıyormuşsun.
Sarılma!

Duydum ki
Çocuğunun altına, dünyaları sererken,
Muhtaca bir kilimi bile çok görüyormuşsun.
Görme!

Duydum ki
Zamanı hoyratça harcayıp,
Namaza vaktim yok, diyormuşsun.
Deme!

Duydum ki
Komşun açken, tok yatan bizden değil'i  unutup,
Adını bile bilmiyor muşsun.
Yapma!

Duydum ki
Uçurumun kenarında koşup,
Bana bir şey olmaz, diyormuşsun.
Deme!

Duydum ki
Kendine harcarken çok,
Fakire yardım ederken, az veriyormuşsun.
Yapma!

Duydum ki
Geceleri sabahlara kadar oturup,
Akşamlara kadar yatıyormuşsun.
Yatma!

Duydum ki
Yalan dünyaya koşturup
Ahireti unutuyormuşsun.
Unutma!

Duydum ki
Söylediğin sözün arkasında durmuyor
Bunu meziyet sanıyormuşsun.
Sayma!