Zalimin karşısında dağlar gibi dururduk
Mazlumun yanında hep olurduk
Ne ara hissizleştik, duygusuzlaştık
Ne ara insanlığımızı unuttuk
Silkin tekrar uyan gel kendine
Yoksa mazlumun ahı erişecek arşa
Bu zulme dayanamaz yıkılır dünya