Ne yediğimizin tadı
Ne baktığımızın adı
Ne yolumuzun yoldaşı
Kalmadı silindi birer birer
Yalan dünya aldattı
Gerçek dost kalmadı
Güvendiğimiz bir kaç akrabaydı
Üzdü geçti birer birer
Ümitsizlik olmayacaktı
Hep bir tutunacak dalımız vardı
Uzandığımız dallar elimizde kaldı
Kırdılar birer birer
Yine de umut tohumları ekelim
Birgün yeşersin diye
Gayretle sulayalım ölmesin 
Filizlensin büyüsün birer birer