Yangının ortasında Kalmış koca bir selvi Alev yalamamış dallarını Sanki İbrahim vari

Bir an olsun düşmesin taş Akmasın gözden yaş Ağrımasın hiç bir baş Cennet insin yere bir an

Geldik dünyaya Gidiyoruz ukbaya Selam olsun dostlara Belki buluşuruz orada

Günahsız kul var mı? Peygamberler ve sabilerden başka İş, tövbe ile varmak  Rabbin kapısına  Sözünde dur, samimi ol yeter sana

Bir girdabın içinden Çıkmak namümkün Çarpa çarpa dibe çekerken Canım yana yana dibe yakın Kurtuluşun tek çaresi Yeni gün yeni ümitler Tekrar...

Rüzgar kırsaydı dalımızı Daha az yanardı canımız Taş uzaktan gelseydi eğer Daha az akardı kanımız

Ölüm gelirse Ağlarız arkasından Yürürüz yine Hiç durmadan Zaman durmaz ki Nasıl dursun insan

Blogger tarafından desteklenmektedir.