Ruhumuz yorgun
Bedenimiz solgun
Gönülümüz bungun
Yüreğimiz durgun
Yoksa hayat bu mu

Zalime olsun bütün beddualar
Masum için yansın tüm yürekler
Zalim zulmüyle övünürken
Başına üşüşsün ebabiller
Masumun yüzü gülsün
Şükürler arşa yükselsin
Tek yürek olsun tüm müminler

Rüyalarımız kaydı elimizden
Yabancı hayatlar yaşıyor ruhumuz
Solgun yüzlerle bakıyoruz hayata
Kafalar karışmış, yürekler kırgın
Dünya hanının geçici misafirleri
Yolculuk başlarken sorulmamış
Sonunda süpriz…

Zalimin karşısında dağlar gibi dururduk
Mazlumun yanında hep olurduk
Ne ara hissizleştik, duygusuzlaştık
Ne ara insanlığımızı unuttuk
Silkin tekrar uyan gel kendine
Yoksa mazlumun ahı erişecek arşa
Bu zulm…

Yıkılmaz sandığımız kaleler
Bir bir nasıl da yıkıldı
Solmaz sandığız bahçeler
Ne de çabuk sarardı soldu
Yalan dünyaya sarıldıkça Sırtını döndü bizden kaçtı
Dünyanın geçiciliğini unutukça
Her sela ne de güze…