Mıhlanmışlar toprağa
Asırlarca sabreder
Adım atmaz 
Yangın uğrasa bile
Kaçamaz
Çıra gibi yanar
Sessiz çığlıklar atar
Sesini duyuramaz
Canım ağacım ormanım
Seni koruyamadım

Demir atmışız düne
Zaman rüzgarına karşı
Gelemiyoruz bugüne
Yırtıyor ilerlemek için
Gelebilse bugüne
Kurtul prangalarından
Yaşanacak çok daha
Bugünler yarınlar var

Ne çok sevdik
Gereksiz işleri
Gereksiz dünleri
Gereksiz yarınları
Gereksiz hayalleri
Yaşayacağımız bir nefeslik
Canımız var oysa ki

Ne eskiye
Ne yeniye
Eskimeyen yeniye 
Ulaşıp yaşamak Ne güzel

Kalem ezelden yazmaktır işi
Kadimi unutmadan yaz
Yoksa sen unutulursun
Yazdıkların unutulur
Bunu bil o zaman